شریح بن حارث، به فرمان امام علی علیه السلام به منصب قضا نشسته بود. روزی به امام علی علیه السلام خبر رسید که وی، سرایی به هشتاد دینار خریداری کرده است. امام علی علیه السلام وی را فرا خواندند و به او فرمودند:
یا شریح! لا تکون ابتعت هذه الدار من غیر مالک، أو نقدت الثمن من غیر حلالک، فأذن أنت قد خسرت دار الدنیا و دار الآخرة.

ای شریح! مبادا که این خانه را با مال غیر خریده باشی و بهای آن را جز از مال حلال خود پرداخته باشی و گرنه هم در این سرا و هم در آن سرا، زیان کرده ای.
نهج البلاغه، نامه 3